Resultaten
2018: Er zijn 23 van de 38 genotypen uit aangekochte collecties kleinschalig op de gevoeligheid voor droogrot getest. Het geteste materiaal is zeer gevoelig voor droogrot. Gezien het geringe aantal genotypen is niet duidelijk te concluderen of de nieuwe gene-pool meer of minder gevoelig is voor droogrot dan de courante West-Europese pool. Gezien het lage percentage tolerantie binnen de 23 geteste genotypen kan overwogen worden om in de toekomst meer divers materiaal te verwerven en te testen.
2019: Van 38 bovengenoemde genotypen waren 3 genotypen onvoldoende interessant voor verdere selectie. 32 genotypen zijn in een herhalingsproef opnieuw en op grotere schaal getest. Het geteste materiaal toont zich wederom zeer gevoelig voor droogrot. Hoewel het aantal niet aangetaste knollen en kralen zeer klein is, lijkt het er op dat de mate van aantasting in 2019 wellicht hoger is dan in 2018.
Inmiddels is er een tweede collectie van ong. 250 genotypen aangeschaft. Dit materiaal wordt verder vermeerderd om de beschikking te hebben over voldoende materiaal voor het testen op de gevoeligheid voor droogrot in 2020 en later.
2020: Er zijn 24 genotypen uit de 1e en 8 genotypen uit de 2e collectie getest. 9 genotypen uit de 1e collectie zijn tevens op een lager besmettingsniveau getest. Het materiaal is inmiddels gerooid en half december zullen de resultaten bekend zijn.